In de loopbaan van Pauline Meurs, die bijna veertig jaar geleden begon, zijn twee rode draden te herkennen: de gezondheidszorg en de organisatiesociologie. In toenemende mate zijn deze rode draden ook met elkaar verweven geraakt. Begonnen als onderzoeker promoveerde ze in 1982 bij Cor Lammers op een proefschrift naar de medezeggenschap in ziekenhuizen om vervolgens bij het Trimbos-instituut de aandacht te verleggen naar de vernieuwing van het beleid in de geestelijke gezondheidszorg. Als organisatie-adviseur gaf ze daarna een aantal jaren richting aan meer concrete veranderingsprocessen. Aan de Erasmus Universiteit Rotterdam werd ze hoogleraar bestuur en management in de gezondheidszorg en directeur van het door haar opgerichte Erasmus Centrum voor Zorgbestuur. In 1998 volgde de benoeming tot lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, waar ze maatgevend betrokken was bij rapporten en adviezen over migratie en integratie, de Nederlandse identiteit en de sector van zorg en welzijn. De benoeming tot voorzitter van ZonMW maakte haar tot de sleutelfiguur van de belangrijkste bron van financiering van gezondheidsonderzoek en zorginnovatie. Van 2007 – 2013 was Pauline Meurs lid van de Eerste Kamer voor de Partij van de Arbeid om na een kort lidmaatschap van de Onderzoeksraad voor Veiligheid voorzitter te worden van de nieuwe Raad voor de Volksgezondheid en de Samenleving. Bestuurlijk is Pauline Meurs onder meer actief als toezichthouder bij de Universiteit van Amsterdam. Ze is voorzitter van World Granny en mede dankzij haar voortreffelijke beheersing van het Frans (naast Spaans, Engels en ook Portugees) vice-voorzitter van de Initiative Franco-Néerlandaise.
Het zal niet verbazen dat iemand die zoveel kan en weet te combineren ook met regelmaat halve marathons loopt, zich inzet voor het jaarlijkse Festival Oude Muziek in Utrecht, veel lezingen geeft, artikelen schrijft en regelmatig van zich doet spreken als voorzitter van belangrijke adviescommissies. Dat blijft zo.
